کوروش زارعی درباره برگزاری دومین دوره سوگواره تعزیه‌خوانی «شبیه حسین (ع)» گفت: هنر تعزیه هیچ‌گاه تحت لوای حکومت‌ها نبوده و همیشه از بطن مردم برخاسته است، راز ماندگاری هنر تعزیه مردمی بودن آن است.
به گزارش روابط عمومی حوزه هنری، کوروش زارعی مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری انقلاب اسلامی در حاشیه دومین دوره برگزاری سوگواره تعزیه‌خوانی «شبیه حسین (ع)»، درباره هنر تعزیه و راز ماندگاری این هنر گفت: تعزیه هنری مردمی و ریشه‌دار است که ریشه‌های آن به سال‌های بسیار دور باز می‌گردد. به طور قطع تعزیه مهم‌ترین و اصلی‌ترین هنر نمایشی آیینی، ملی و مذهبی ما ایرانی‌ها است که از پیش از دوران صفویه آغاز شده، در دوران قاجار به اوج خود رسیده و با تغییرات مختلف زمانی به این سبک درآمده است که امروز شاهد آن هستیم. این هنر مردمی چون به روایت شاعرانه و منظوم واقعه عاشورا و اتفاقات کربلا می‌پردازد و در حول محور شهادت حضرت اباعبدالله (ع) می‌چرخد، از دیرباز در ایام سوگواری حضرت امام حسین (ع) یعنی ماه‌های محرم و صفر برپا بوده است.
وی ادامه داد: هنر تعزیه به دلیل آن که از بطن مردم برخاسته و هنری است به معنای واقعی کلمه مردمی، همیشه مورد توجه عامه مردم بوده و همین مسئله راز ماندگاری و جاودانگی هنر تعزیه است. بیان این نکته بسیار حائز اهمیت است که در گذشته تعزیه تنها به بیان غم و سوگواری برای امام حسین (ع) محدود نبوده است و نمایش‌های شادی‌آور مذهبی در اعیاد دینی نیز برگزار می‌شده، ما شاهد برپایی این سبک نمایش‌ها بوده‌ایم، متن این نمایش‌ها فکاهی و طنز است که در ایام مخصوص خودش این ژانر و سبک از تعزیه نیز برای مردم برگزار می‌شده است. امروزه نمایش‌های شادی‌آور بسیار کم شده و چیزی که امروز مرسوم است همین سوگواره تعزیه است که در ایام محرم و صفر اجرا می‌شود.
مدیر مرکز هنرهای نمایشی اضافه کرد: تعزیه در استان‌های جنوبی مانند هرمزگان و بوشهر متفاوت است. معمولاً در برخی از نواحی ایران این هنر با دستگاه‌های موسیقی محلی اجرا می‌شود. در اصفهان، تهران، اراک و قزوین هنر تعزیه بر اساس دستگاه‌های موسیقی اصیل ایرانی اجرا می‌شود، اما در بسیاری از شهرهای دیگر مردم علاقه‌مند هستند که تعزیه با موسیقی‌های محلی همراه باشد و ارتباط بیشتری برقرار می‌کنند و این گونه می‌پسندند.
زارعی با بیان این که در همه ادوار، تعزیه از حمایت مردمی برخوردار بوده است، گفت: تعزیه از دیرباز جزء هنرهای پر مخاطب بوده و همیشه رونق بسیار داشته است. یکی از مهم‌ترین دلایل اصلی این مسئله هم این است که این هنر هیچ‌گاه در لوای حکومت‌ها نبوده و همیشه با حمایت مردم و هنرمندی آنها برپا شده است. این مسئله هم در پیش از انقلاب اسلامی صدق می‌کند و هم در پس از آن. شاید وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران یا حوزه هنری به برپایی تعزیه کمک کرده است، اما بانی اصلی و برپا کننده همیشگی تعزیه خود مردم هستند. ما در برخی از استان‌ها شاهد حضور چند هزار نفری از مخاطبین هستیم که با علاقه بسیار به تماشای تعزیه می‌نشینند و همین مسئله راز ماندگاری این هنر ناب ایرانی است. سال‌های بسیار دور خود مردم با هنرمندی تمام بانی برگزای تعزیه می‌شدند، کسانی که استعداد داشتند را جمع می‌کردند و با پرورش نسل‌های بعدی این هنر سینه به سینه به آیندگان منتقل می‌شد و همین مسئله است که کمک می‌کند تعزیه اثری بر مخاطب داشته باشند که ماناتر و جاودانه‌تر است.
وی در پایان گفت: اگر بخواهیم بر دایره مخاطبین تعزیه افزوده شود، هم باید مدیران فرهنگی نگاهی متفاوت و جدید داشته باشند و هم خود هنرمندان باید گام های مهمی در عرصه معرفی این هنر به نسل‌های جدید داشته باشند. رسانه‌ها به ویژه رسانه ملی نقش بسیار مهمی در این زمینه می‌تواند اجرا کند. چهل و دو سال از پیروزی انقلاب اسلامی می‌گذرد و برای نخستین بار سال گذشته رسانه ملی تعزیه‌های اجرا شده در حوزه هنری را از شبکه چهار سیما برای مردم پخش کرد. این خود نشان‌دهنده این است که توجه مطلوبی به این هنر نشده است و اگر رسانه ملی در پوشش و نمایش چنین برنامه‌هایی همت کند، قطعاً به دایره مخاطبین تعزیه افزوده خواهد شد.
انتهای پیام/
نظر شما